اهوراي بي همتاي ما

این روزا تمام دغدغه ت پیمایش عمودی سطوح افقیه. یعنی که دیگه دلت نمیخواد چهار دست و پا طی الارض کنی عسلم.  چه زمینها که نخوردی و از پا ننشستی. چه اشکها که نریختی و اراده ت متزلزل نشد. هنوز حالت گام برداشتنت همراه با تلو تلو خوردنه ولی دیگه کم کم داری قدمهاتو محکم تر بر میداری و از دامنه ی تناوبت کم و کمتر میشه. حالا توی اینهمه تلاشی که برای راه رفتن میکنی عزمت برای طی کردن هر جوره ی سطوح عمودی هم دیدنیه. هر چی پله هست میخوایی بالا بری و غیر پله ها رو هم به شیوه ی کوهنوردا. و من هم باید پا به پای تو انرژی بذارم. یه کم ملاحظه ی ظرفیت محدود منم بکنی بد نیستا. تا رسیدن به ماه ۱۲ عمرت کلی چالش پشت سر گذاشتی, که مهم تریناش دراومدن پرزحمت د...

بهارِ پاییزی عمر، بی همتای یک ساله ی من! رسیدن گاهشمار عمر نازنینت به یکتاترین عدد فرخنده باد. و پاییزهای بیشمار از حیاتمان با فروغ اهوراییت  رنگین. ...

داریم سرازیر میشیم به یکسالگی تو! هیچ باورت میشه پسرک شیرینم!؟ از امسال آذرهامون هم نیرواناییه هم اهورایی, البته از پارسال انگار. سرفرازم از داشتن تو و خواهر نازنینت, کاش خوبتر باشم از این که هستم. ...